Οι βιταμίνες είναι τάξη οργανικών χημικών ενώσεων, οι οποίες είναι απαραίτητες για την κανονική αύξηση και διατήρηση ενός ζωντανού οργανισμού, ο οποίος δεν είναι σε θέση να τις συνθέσει.Eντοπίζονται στην τροφή , δρουν ακόμη και όταν ανευρίσκονται σε πολύ μικρές ποσότητες, ενώ δεν έχουν θερμιδική αξία. Η δράση τους έγκειται στην ρύθμιση της μεταβολικής διαδικασίας και των ενεργειακών μετατροπών που συμβαίνουν στον οργανισμό. Οι βιταμίνες έχουν διαφορές μεταξύ τους ως προς τη δομή και τη λειτουργία τους και διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες, στις υδατοδιαλυτές και στις λιποδιαλυτές. Έλλειψη μιας βιταμίνης σταματάει τις ειδικές μεταβολικές εργασίες και μπορεί να αλλάξει τη μεταβολική ισορροπία στον οργανισμό. Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες συμμετέχουν στη μεταφορά ενέργειας και στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών , των υδατανθράκων και των λιπών. Μερικές από τις λιποδιαλυτές βιταμίνες αποτελούν βασικό τμήμα των βιολογικών μεμβρανών και παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της λειτουργικής ακεραιότητας τους. Ορισμένες δρουν σε γενετικό επίπεδο και ελέγχουν τη σύνθεση ορισμένων ενζύμων. Παντελής ή μερική στέρηση μίας ή περισσότερων βιταμινών από τον οργανισμό προκαλεί διάφορες παθολογικές καταστάσεις (αβιταμίνωση ή υποβιταμίνωση). Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρούνται διαταραχές του οργανισμού, εξαιτίας πολύ μεγάλων δόσεων βιταμινών (υπερβιταμινώσεις) που είναι αντίστοιχες με αυτές της παντελούς έλλειψης. Οι υδατοδιαλυτές βιταμίνες περιλαμβάνουν τη βιταμίνη C και την ομάδα των βιταμινών Β. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες εξαρτώνται από τα διατροφικά λιπαρά για την απορρόφηση και μεταφορά τους. Κατανέμονται σε 4 ομάδες Α, D , E και Κ.

Η βιταμίνη Ε είναι λιποδιαλυτή οργανική ένωση. Βρίσκεται κυρίως στο έλαιο ορισμένων φυτών, όπως το σιτάρι που είναι ιδιαίτερα πλούσια πηγή. Έχει ανακαλυφθεί ένας αριθμός ενώσεων που διαθέτουν παρόμοια λειτουργικότητα με τη βιταμίνη Ε , λέγονται τοκοφερόλες και διακρίνονται με τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου α, β, γ, δ, ε, ζ και η. Η πιο σημαντική είναι η α τοκοφερόλη.Η αβιταμίνωση Ε προκαλεί στείρωση, τόσο στον άνδρα όσο και στη γυναίκα, καθώς και βλάβες των ιστών, ιδιαίτερα του νευρικού και του μυϊκού. Στον άνθρωπο πραγματική αβιταμίνωση Ε είναι πολύ δύσκολο να εμφανιστεί, λόγω της διάδοσης της στα φυτά.  Υπάρχουν μελέτες, που απέδειξαν ότι η βιταμίνη Ε μπορεί να βοηθήσει στην παράταση της ζωής, αφού επιβραδύνει τη καταστροφή των βιολογικών μεμβρανών.
Οι ημερήσιες ανάγκες για τον άνθρωπο φαίνεται ότι είναι γύρω στα 15 mg.
Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που εναποτίθεται στις μεμβράνες των κυττάρων και εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες. Σήμερα ο αντιοξειδωτικός ρόλος της βιταμίνης Ε θεωρείται μοναδικός γιατί κανένα άλλο αντιοξειδωτικό μόριο δεν μπορεί να την αντικαταστήσει.

Η βιταμίνη Ε υπάρχει κυρίως στα φυτικά έλαια, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους και τα όσπρια.Άλλες τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Ε, κυρίως άλφα-τοκοφερόλη, είναι ο ηλιόσπορος και τα αμύγδαλα ενώ τροφές πλούσιες σε γάμμα-τοκοφερόλη είναι τα καρύδια και ο λιναρόσπορος.

Συνοπτικά, η βιταμίνη Ε έχει τις ακόλουθες σημαντικές επιδράσεις στον άνθρωπο:

1.  Αντιοξειδωτική δράση
2.  Ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Το ανοσολογικό σύστημα, χρειάζεται βιταμίνη Ε για καλύτερη προστασία από ιούς και βακτήρια
3.  Αγγειοδιασταλτική δράση. Η βιταμίνη Ε βοηθά στη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων και συμβάλλει εναντίον της πήξης του αίματος σε αυτά
4.  Τα κύτταρα χρησιμοποιούν τη βιταμίνη Ε στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, για τη διεκπεραίωση πολλών σημαντικών λειτουργιών.
5. Βιταμίνη Ε και ομορφιά. Οχι μόνο απομακρύνει τις ρυτίδες και άλλα σημάδια από το δέρμα αλλά ρυθμίζει και την κυκλοφορία του αίματος που είναι ζωτικό μέρος της ομορφιάς του δέρματος. Τα καφέ σημάδια των γηρατειών οφείλονται στην έλλειψη αυτής της βιταμίνης.